سرزمین ایران اقلیمی کهن با سابقه شگرف علمی همواره در صحنه تمدن بشری درخششی خیره کننده دارد و فرزانگان و اندیشمندان این مرز و بوم مهم بسزائی در گسترش اندیشه بشری و تبلوری از خلاقیتها و نمودی از شاهکارهای فکری اعصار را در منظر جهانیان به نمایش در آوردهاند آثاری که هر کدام در جای خود حکایت از فرهنگی غنی و پشتوانهای علمی بس محکم و اندیشهای پویاست.
آری ایران سرزمین تمدن و شاهراه تفکر انسانی، که این عبارت را در خور مدح خود کرده «هنر نزد ایرانیان است و بس» و یا در طنین وحی الهی از زبان پیام آور بزرگ دادار یکتا چنین حکایت شده «اگر دانش در ثریا مسکن گزیند مردانی بلند همت از دیار ایران به آن دست خواهد یافت» و این منت خداوند و تاج زرین الهی بر بلندای سرزمین ایران است و این زمزمه شکوه اندیشه ایرانی در برابر جهانیان است.
که ایران نباشد تن من مباد. روز تاریخ سرزمین کهن ایران را از اعمال اعصار میپیماید و از ادوار متعهد یادگارانی را به همراه میآورد از سرزمین مغان و سرودههای زردشت مگذر، دیار شاهان و سلسلههای مختلف را میپیماید و با عنای و صفای مردمان عجین میشود، تا به دوران سلجوقیان میرسد. همواره در قرون مختلف پیران طریقت علم و اندیشه یاد سرداران و سلاطین زمان را با پدید آوردن آثاری جاودانه ، به تاریخ میسپارند. و فرزندان آینده را به پدران گذشته پیوند ناگسستنی میدهند. اگر طریقتگران بنیان آفرین دوران هخامنش نبودند و زیبائیهای شهر پارسه را نمیآفریدند چه پیوندی بین ما فرزندان این عصر با نیاکانمان در آن عصر بود. اگر شاهکارهای هنرمندان دوران و فرزانگان عهد صفوی نبود چه حلقهای و چه افتخاری و چه فرهنگی قابل مباحات باقی مانده بود که حکایت از تمدن ایران زمین کند.
ادامه مطلب